Dood is dood
In deze visie gaat men er vanuit dat er na de dood niets meer is.
Er is geen geloof in een hiernamaals of in reïncarnatie.
Het leven houdt helemaal op te bestaan.
Er is leven na de dood
Men vertrouwt op een leven na de dood. In gelovige termen komt dit neer op een eeuwig leven in de hemel, waar geen pijn, verdriet, ziekte of honger is. Maar ook andere visies zoals ‘er is iets, maar ik weet niet wat’, behoren hier toe.
Voortleven in de natuur
In deze visie gelooft men dat men na de dood wordt opgenomen in de natuur. Door het begraven worden, wordt men weer één met de natuur. Ditzelfde geldt voor cremeren en daarna uitgestrooid worden. Dit komt het best tot zijn recht als men bv. de as uitstrooit als voedsel voor een boom.
Voortleven in een ander
Men weet zeker dat men voortleeft in een ander. Dit kan heel specifiek door voort te leven in je kinderen; zij lijken op jou, ze hebben jouw genen. Maar ook in wat je voor anderen hebt betekent, wat anderen van je hebben geleerd en, al dan niet, in de praktijk brengen.
Voortleven in de kunst
In deze visie leven mensen verder in datgene wat ze fysiek hebben achtergelaten in in de wereld. We hoeven maar aan schilders, schrijvers, modeontwerpers etc. te denken. Hierin worden ze herkend en betekenen ze nog steeds iets voor de mensheid.
Reïncarnatie
Men gelooft dat men na de dood terugkomt op aarde. Afhankelijk van de vorm van reïncarnatie waarin men gelooft, komt men terug als mens of dier. Dit in het geloof dat men meerdere stadia van het leven moet doorlopen om uiteindelijk in het Nirvana, de hemel, te komen en daar eeuwig te leven.